De module start met een korte theoretische uitleg van een aantal belangrijke fotogrammetrische principes en waarom wij een 3D-zicht hebben. Op basis van een schema leiden de leerlingen zelf een wiskundige formule af die hen in staat stelt de hoogte van een gebouw te bepalen op basis van twee luchtfoto’s. Om na te gaan of je met deze formule wel degelijk de correcte hoogte berekent, simuleren ze in kleine groepjes een fotovlucht. Dit laat de leerlingen ook toe om na te gaan of ze de theorie in praktijk kunnen brengen.

Van zodra de principes en termen (parallax / vliegbasis / vlieghoogte) helemaal duidelijk zijn, worden ze toegepast op twee concrete situaties. Deze opdrachten voegen telkens een mate van complexiteit toe zodat de leerlingen, in kleine stappen, de aangeleerde principes leren toepassen op moeilijkere situaties. In de eerste opdracht moeten de leerlingen rekening houden met de schaal van de foto’s om de hoogte van de Gentse Boekentoren te berekenen. In de tweede opdracht wordt er eerst de hoogte van verschillende punten in een landschap bepaald. Nadien wordt de absolute hoogte berekend die vervolgens gebruikt kan worden om een hoogteprofiel te tekenen.

Wanneer deze opdrachten succesvol zijn afgerond zijn de leerlingen in staat om deze principes toe te passen. Met een computerprogramma maken ze zelf een 3D-model van de school. De leerlingen krijgen enkele tips maar beslissen uiteindelijk zelf van welk deel van het schoolgebouw ze een 3D-model willen maken. Na het maken van de nodige foto’s bouwen ze stap voor stap hun 3D-model op. Met de nodige precisie kunnen schitterende resultaten geboekt worden.